ก็มันว่าง HanHyuk

เนื้อเรื่อง

"เอาตัวมันไปเลยค่ะ อยู่ไปก็เปลืองข้าวสุก...แต่ คุณอย่าลืมนะค่ะ 100 ล้านวอน"

"หึ ผมไม่ลืมหรอกครับ อาเพ่ย เอาตัวเด็กคนนั้นไป"

"ครับ!"

"ไม่นะ! ปล่อยผม! ป้าศรี ป้าทำแบบนี้กับผมไม่ได้นะ ป้า!"

"เงียบนะ ฉันหนวกหู....เอาตัวมันไปเลยนะคะคุณฮัน" ปากเคลือบริมสติกสีแดงยิ้มหวานให้มาเฟียร่างสูง 'หานเกิง'

"ไอ้ป้าาา" เสียงตะโกนลั่นของร่างเล็กยังคงดังไม่ขาดสาย แม้ตัวจะขึ้นรถตู้ไปแล้วก็ตาม ร่างเล็กนั้นชื่อ 'ฮยอกแจ'

"ผมขอตัวนะครับ" หานเกิงหันไปบอกป้าศรี แล้วขับรถส่วนตัวตามรถตู้ไป

"บ้านตระกูลหาน" 

"ไอ้เจ๊ก! ปล่อยนะเว้ย มันเป็นการละเมิดสิทธิของผู้อื่น" ฮยอกแจยังคงดิ้นและโวยวาย แม้จะถูกการ์ดจับตัวอยู่ก็ตาม

"เอาไอ้เด็กนี่ขึ้นไปบนห้อง" หานเกิงหันไปสั่งลูกน้องแล้วเดินเข้าครัวไป

"ไอ้เจ๊กกกกก"

30 นาทีผ่านไป

"ไอ้เจ๊ก ไอ้กบฎแผ่นดิน ไอ้เถิก ไอ้....บลาบลลา" ร่างเล็กนั่งด่าตั้งแต่เข้ามาในห้อง เตียงก็นุ่มดีนะ ห้องก็กว้าง ในขณะที่ด่าไป สำรวจไป

หานเกิงก็เดินเข้ามา

"ทำไรเด็กน้อย"

"เด็กน้อยบ้านเตี่ยแกสิ ปล่อยฉันนะเว้ย"

"ไม่" ฮยอกแจกัดฟันก่อนยกขาจะเตะ แต่ร่างสูงหันมาจับขาอีกคนกระชากเข้าหาตัว

"ยกขาให้เลยเหรอ" 

"ฉันจะถีบแกต่างหาก!"

"จะถีบเลยเหรอ" หานเกิงดันร่างเล็กลงเตียง ก่อนจะขึ้นคร่อม ใบหน้าห่างกันไม่ถึงคืบ มองๆไปไอ้เจ๊กก็หล่อ เย้ย คิดไร

"ห้ามทำไรฉันนะเว้ยยย"

"จะทำ" 

"อยากทำ ทำเลย ขี้เกียจพูดละ อื้อ" หานเกิงบดจูบไปที่เรียวปากเล็ก สอดลิ้นเข้าไปกวาดความหวานทั่วโพรงปากบาง มือบางของฮยอก

แจค่อยๆโอบรอบคอแกร่ง แล้วเริ่มจูบตอบแบบเด็กๆ มือแกร่งลูบต้นขาเนียน ก่อนจะเลื่อนไปกดที่แก่นกายผ่านเนื้อผ้าบาง

"อะ...อื้อ แฮ่ก" มือบางดันหน้าอีกคนออกเพราะเริ่มหายใจไม่ทัน

"แค่นี้เหนื่อย?"

"ก็ใช่น่ะสิ ใครจะไปอึดเหมือนนายกัน อ้ะ ตะ...ตรงนั้น" มือบางจิกที่ไหล่อีกคน ขณะที่นิ้วโป้งแกร่งกดแก่นกายเบาๆ

"มันสู้มือฉันด้วยนะ" ร่างสูงพูด แล้วจ้องตาร่างเล็ก

"ไอ้เจ๊ก.."

"เรียกฉันว่าหาน"

"ฮาน? หรอ"

"ฮันก็ได้ พี่ฮัน พูดสิเด็กน้อย...ไม่ทรมานเหรอ" พูดพร้อมกับถอดกางเกงร่างบาง แล้วลูบวนทั่วแก่นเล็ก 

"อะ..อ้ะ พี่ฮัน ฮือ อย่าแกล้งฮยอก" ร่างบางพูดด้วยน้ำตาคลอ เพราะความต้องการ เล่นเอามาเฟียหน้านิ่งต้องกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะ

ซุกไซร้ซอกคอขาวเนียน 

"อ้ะ...อือ"

"อย่ากลั้นเสียงเลย เสียงฮยอกเพราะนะ รู้ไหม"

"อา...ฮยอกเสียว" ฮันพยายามจะอดทน แต่ลูกไก่น้อยที่ยั่ว (แบบไม่ตั้งใจ) ทำให้ฮันสติแตก 

"อ้ะ!" ฮันพลิกร่างเล็กให้มานั่งตัก ปลดเสื้อผ้าจนร่างเปล่าเปลือย แล้วขบกัดไปที่ยอดอกสีชมพู 

"อ้ะ พะ..พี่ฮัน" แก้มร่างเล็กแดงก่ำ ปากหนาวนเวียนอยู่แผ่นอกบาง ร่างเล็กเลื่อนมือไปขยุ้มผมอีกคนเพื่อระบายอารมณ์ที่กำลังพุ่งพล่าน

"ถอดชุดให้พี่หน่อยสิครับ เด็กดี" ร่างเล็กพยักหน้า ค่อยๆเลื่อนมือไปปลดกระดุมเสื้ออีกคน ส่วนร่างสูง เลื่อนนิ้วสอดเข้าไปทางช่องด้าน

หลัง

"อะอื้อ พี่ฮันน"

"ถอดต่อสิครับ" ร่างสูงจ้องร่างเล็กแล้วยิ้ม ทำให้อีกคนก้มหน้าหลบสายตาที่จะทำให้ตัวเองละลายไปทุกเมื่อ

"ฮะ..อื้อ พี่ฮัน อย่าเพิ่งง" ร่างเล็กเสียงจนแทบทนไม่ได้ เมื่อนิ้วแกร่งวนอยู่ในช่องทางนั้น

"พี่ทำอะไรหรอ" ร่างสูงตีหน้าซื่อ พร้อมกับสอดนิ้วเพิ่มอีก

"พะ....พี่ฮัน อ่า" ร่างเล็กกลั้นอารมณ์แล้วกระชากเสื้ออีกคนออก แล้วซุกที่ซอกคอแกร่ง ยิ่งร่างเล็กท่าทางอ้อนๆ ร่างสูงเลยรุกหนัก อีก

มือลูบไล้ไปทั่วร่างกายขาว ก่อนจะปลดกางเกงตัวเอง ดึงนิ้วออกจากช่องแคบ แล้วสอดแก่นกายพองเข้าไปทีเดียวจนสุด ร่างเล็กร้องลั่น

มือจิกที่ไหล่แกร่งระบายความเจ็บ

"ขอโทษนะ แต่พี่ไม่ไหวแล้ว อา..ข้างในรัดมากเลย พร้อมคลายนะคนดี" ฮันพูดปลอบพร้อมกับจูบไปทั่วใบหน้าหวาน

"อื้อ มะ มันแน่นอ่าา"

"เดี๋ยวก็หาย ผ่อนคลายนะเด็กดี อย่างนั้นแหละครับ" กระชับร่างเล็กให้นั่งดีๆ 

"ลองขย่มสิฮยอกแจ"

"อะ...อื้อ" ร่างเล็กค่อยๆขยับตัวขึ้นลงช้าๆ

"ดีมากครับ คนเก่ง" ร่างสูงกระแทกกายสวนรับกับคนด้านบน

"อ้ะ อ้า" ร่างบางน้ำตาคลอ พร้อมขยับเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ ร่างสูงตัดสินใจพลิกอีกคนอยู่ด้านล่าง ก่อนจะกระแทกกายถี่รัว เสียงทั้งสอง

คนประสานดังไปทั่วห้อง แต่จู่ๆร่างสูงก็หยุด

"งือ หยุดทำไมอ่าา" ร่างเล็กท้วง ร่างสูงแค่ยิ้มให้ ก่อนจะอุ้มอีกคนไประเบียง

"อ้ะ พี่ฮัน..."

"ตื่นเต้นดีออก" ยังไม่ทันที่ร่างเล็กจะพูดอะไร ฮันจับฮยอกแจหันหน้าออกไปนอกระเบียง ก่อนจะสอดแก่นกายจากข้างหลัง

"อื้ออ อ้ะ อ้ะ" ร่างสูงขยับเร็วขื้น เเล้วเลื่อนมือไปรูดแก่นกายอีกคนด้านหน้า มือเล็กจับขอบระเบียงไว้เพื่อยึด และรับแรงจากอีกคน

"ใกล้แล้วเด็กดี"

"อ้ะ อื้อ อาา"

"อาาา." ร่างสูงปล่อยในกายอีกคน ส่วนฮยอกแจก็ปลดปล่อยคามือแกร่ง 

"แฮ่กๆ เหนื่อย" ร่างเล็กบ่นเบาๆ ฮันเลยถอนแก่นกายออกแล้วช้อนร่างเล็กเข้าห้องน้ำ แล้ววางในอ่าง

"อาบน้ำกันนะเด็กดี"

"อื้อ ฮยอกอาบไม่ไหว ตาจะปิด" ร่างเเล็กทำท่าจะหลับแหล่ไม่หลับแหล่

"แป๊บเดียวๆ" แล้วร่างสูงก็อาบให้อีกคนทุกซอกทุกมุม

"พี่ฮัน คราวหน้าเล่นแบบนี้อีกนะ ตื่นเต้นดี"

"ได้ครับ คราวหน้าเอาไรดี"

"ผมเป็นนางพยาบาล พี่ํฮันเป็นคนไข้ไรงี้ อิ้อิ้"

"55 ครับๆ เด็กดี ตอนนี้อีกรอบไหม"

"จะหลับแล้วว"

"เดี๋ยวก็ตื่น" ฮันยิ้มเจ้าเล่ห์ ดึงร่างเล็กมาใกล้

"แล้วเมื่อกี้จะอาบทำไม - -"

"เอาของเก่าออก ของใหม่จะได้เข้าต่อ"

"ไอ่พี่ฮันแมร่งบ้า"

"55+ พี่ซื้อเค้กมา เราออกไปกินกันเถอะ"  ร่างเล็กพยักหน้า ก่อนจะถูกอุ้มโดยร่างสูงออกไปแต่งตัว

"ว้าวว เค้กมะพร้าว"

"ใช่แล้ว ชอบไหม"

"ชอบๆ" 

"หลับตาก่อนครับ" ร่างเล็กทำหน้าสงสัยแต่ก็หลับตา ก่อนจะรู้สึกมีอะไรสอดเข้ามาในปาก ร่างเล็กนิ้มก่อนจะดูดนิ้วมือที่มีเนื้อครีมด้วย

ท่าทางยั่วเย้าอารมณ์อีกคน ร่างสูงมองตามไม่กระพริบแล้วดึงนิ้วออก ก่อนจะประกบจูบไล่เลียความหวานในโพรงปาก

"อื้ม พี่ฮัน หื่นอ่ะ" อีกคนแกล้งถอนปากออก

"ก็ใครให้ฮยอกน่ารัก น่ารัดขนาดนี้ล่ะ" 

"ไอ้พี่บ้า -//-"

End

 เรื่องสั้นไง 55+